Author :
Abstract
Kentler ile ilgili sosyolojik yaklaşımlar 19.yüzyıldan beri geliştirilmektedir çünkü kent çok karmaşık bir yapıyı içinde barındırır. Pozitivist ve ekolojik yaklaşımlar olduğu gibi eleştirel kuram çerçevesinde de yaklaşımlar önerilmiştir. Pozitivist ve ekolojik yaklaşımlarda kent neden-sonuç ilişkileri ve belli yapılar içerisinde kavranırken, eleştirel yaklaşımlar kentlerin yapısını sorgulayarak kentin adil bir düzen içinde kurulmadığını öne sürer. Kent sosyolojisi birçok alt disiplin ile ilişki içerisinde yer almaktadır. Bu çalışmada Adana kenti incelenmiştir. Adana kentinin dört ilçesi otoetnografik yöntemle analiz edilmiştir. Sonuçlar Adana kentinin tamamen çarpık kentleşme çerçevesinde oluşarak insanın yaşam alanını sınırladığını göstermiştir. Ayrıca, Adana kentinin kuzeyde yer alan Çukurova ilçesinde ve kısmen Seyhan ilçesinde hem global hem de yerel kültürle iç içe olduğunu göstermiştir. Son zamanlarda festivallerin düzenlenmesi ve global şirketler ile kafelerin artması küresel kültürün etkili olduğunu göstermektedir. Ayrıca, eğitim sistemi genç bireyleri kafe kültürüne yaklaştırarak bu bireylerin boş zamanlarını ve akademik gelişmelerini kafelerde ve özel kütüphanelerde geçirmesini sağlamıştır. Bu bulguların yanı sıra kuzey Adana kenti gelişmiş olarak gösterilmesine rağmen sokak çocukları ve sokak hayvanlarının bu bölgede yoğun olması adil olmayan bir kent anlayışını ortaya koymuştur. Sosyal tabakalaşma açısından oldukça adaletsiz bir sosyo-ekonomik sınıfların olduğu göze çarpmaktadır. Adana kentine birçok proje çalışması yapılmasına rağmen tarihsel olarak köklü sorunlar hala çözülememiştir. Özellikle son yıllarda Suriyeli göçmenlerin Adana’ya yerleşmesi sorunların artmasına neden olmuştur.
Keywords
Abstract
Sociological approaches to urbanism have been developed since the 19th century because the city has a very complex structure. Positivist and ecological approaches as well as approaches in the framework of critical theory have been proposed. While grasping urban cause-effect relations and certain structures in positivist and ecological approaches, critical approaches question the structure of cities and argue that the city is not established in a fair order. Urban sociology is involved with many sub-disciplines. This study examined the city of Adana. Four districts of the city of Adana were analyzed by auto-ethnographic method. The results show that the city of Adana is formed in a completely crooked urbanization context, limiting the living space of people. It has also shown that the city of Adana is intertwined with the global and local culture both in the province of Cukurova in the north and partly in the province of Seyhan. Lately, the organization of festivals and the rise of cafés with global companies have shown that global cultures are influential. In addition, the education system has allowed young individuals to approach café culture and spend their leisure time and academic development in cafés and private libraries. Along with these findings, although the northern Adana city has been shown to be developed, the street children and street animals are concentrated in this region, revealing an unfair urban understanding. From the standpoint of social stratification, there is a very socio-economic class which is quite unfair. Despite the fact that many project work has been done on the city of Adana, historically rooted problems have still not been resolved. Especially in recent years, the settlement of Syrian immigrants to Adana has caused problems to increase.
Keywords
- Aslanoğlu, R. (1998).Kent Kimlik ve Küreselleşme. Bursa: Asa Kitabevi.
- Aslanoğlu, R. (1998).Kent Kimlik ve Küreselleşme. Bursa: Asa Kitabevi.
- Castells, M. (1977). The Urban Question. Edward Arnold Press.
- Castells, M. (1997). Kent, Sınıf, iktidar. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınevi.
- Castells, M. (2005). Ağ Toplumunun Yükselişi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çadırcı, H. (2006).Küresel Kentler ve istanbul’un Küreselleşmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Duru, B. ve Alkan, A. (2002) . Giriş: 20. Yüzyılda Kent ve Kentsel Düşünce. Bülent Duru ve Ayten Alkan (der.) 20. Yüzyıl Kenti. Ankara: İmge.
- Ellingson, L., & Ellis, C. (2008). Autoethnography as constructionist project. In J.A. Holstein & J.F. Gubrium (Eds.). Handbook of constructionist research, 445-465. New York : Guilford.
- Engels, F. (1987). İngiltere’de Emekçi Sınışarın Durumu ve Konut Sorunu. Ankara: Sol yy.
- Engels, F. (1994). Amerika İşçi Hareketi, Amerikan Baskısına Önsöz: İngiltere’de Emekçi Sınıfların Durumu. Sosyalist Yayınları, İstanbul.
- Ercan, F. (1996).Kriz ve Yeniden Yapılanma Sürecinde Dünya Kentleri ve Uluslararası Kentler: İstanbul. Toplum ve Bilim. Sayı 71, 61-96.
- Es, M. (2007). Kent Üzerine Düşünceler, istanbul: Okutan Yayıncılık.
- Friedmann, J. (1986).The World City Hypothesis. Development and Change,17, 69-83. Giddens, A. (2000). Sosyoloji, Ankara: Ayraç.
- Giddens, A. (2005). Sosyoloji: Kısa Fakat Eleştirel Bir Giriş, Ankara: Phoenix.
- Gottdiener, M. (1985). The Social Production of Urban Space, Austin: The University of Texas Press. Gottdiener, M. (1994). The New Urban Sociology. USA: McGraw Hill.
- Gottdiener, M. (2001).Mekân Kuramı Üzerine Tartışma: Kentsel Praksise Doğru. Praksis, Kent ve Kapitalizm, 248-69.
- Güler, M. (2011).Kentsel Haklar, Kapitalizm ve Katılım. SBF, 66, 1, 49-71
- Güneş, F. (2009).Kentleşme, Sosyolojiye Giriş içinde, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. No: 1951 Harvey, D. (1985). Consciousness and Experience, Baltimore: J. Hopkins University Press.
- Harvey, D. (2001) Postmodernliğin Durumu. istanbul: Metis Yayınları.
- Harvey, D. (2002).Sınıfsal Yapı ve Mekânsal Farklılaşma Kuramı. Yirminci Yüzyıl Kenti Ayten Alkan, Bülent Duru (Ed.).İstanbul: İmge Yayınevi.
- Lefebvre, H. (1991). The Production of Space. United Kingdom: Blackwell Publishing. Lefebvre, H.(2013) Kentsel Devrim. İstanbul: Sel Yayıncılık
- Maréchal, G. (2010). Autoethnography. In A. J. Mills, G. Durepos & E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (Vol. 2, pp. 43–45). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
- Marx, K. ve Engels, F. (1976) Komünist Parti Manifestosu: Ankara, Sol Yayınları.McKenzie R. D. (1925). The Ecological Approach to the Study of Human Community, The City, The University of Chicago Press, Chicago and London.
- Parker, S.(2004). Urban Theory and The Urban Question, London and New York, Routledge.
- Serter, G. (2013). Şikago Okulu Kent Kuramı: Kentsel Ekolojik Kuram. Planlama, 23(2), 67-76. Simmel, G. (1996). Metropol ve Zihinsel Yaşam. Cogito, 8, 81-89.
- Weber, M. (2000) Şehir: Modern Kentin Oluşumu. İstanbul: Bakış Yayıncılık.
- Wirth, L. (2002).Bir Yaşam Biçimi Olarak Kentlileşme. Duru, Bülent ve Ayten Alkan (der.), 20. Yüzyıl Kenti İçinde. Ankara: İmge Kitabevi.
