Author :
Abstract
Bu çalışmanın veri tabanı, Mersin’de serbest-perakendeci eczacılar ile yürüttüğümüz niteliksel bir saha araştırmasına dayanmaktadır. Bu saha araştırmasında Mersin’de 15 serbest eczacı ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın örneklemini oluşturan 15 eczacıdan 11’i erkek, 4’ü kadındır. Görüşmelerin ilk bölümünde eczacıların sosyo-demografik özellikleri tespit edilmektedir. İkinci bölümde eczacıların devlete bakışı ortaya çıkarılmaktadır. Son bölümde eczacıların eczacılığa ve ilaç politikalarına bakışı ele alınmaktadır. Bu saha çalışmasından elde edilen bulgulara göre, eczacılar devleti eczacıların kârlılık oranlarını düşüren, reçete tanzim haklarını yok eden ve eczacılık mesleği üzerinde bir otorite ve denetim kuran bir organ olarak görmektedir. Görüştüğümüz eczacılara göre devlet, eczacılığı ilaç dağıtımında stratejik ve profesyonel bir meslek olarak görmektedir. Eczacı ilacı sadece raftan alıp, hastaya veren bir kişi değildir. Eczacı hastaların nazını niyazını çeken ve birinci basamak sağlık hizmeti veren kişidir. Devlet ilaç politikasını millîleştirmeye çalışmaktadır
Keywords
Abstract
Database of the study is based on qualitative field research with self-employed pharmacists in Mersin. In this field research, 15 in-depth interviews were conducted with 15 independent pharmacists. 11 of the 15 pharmacists engaged in the study are male and 4 of them are female. In the first part of the interviews, the socio-demographic characteristics of the pharmacists were identified. In the second part, the pharmacists’ views into the state were revealed, and lastly the pharmacists' approach towards pharmacy and medicine policies were discussed. The findings of the research reveals that for the pharmacists the state is a body which reduces profit margin, eliminates the rights to issue prescription medicine, and dominates the pharmacy profession. According to the pharmacists, the state sees pharmacy as a strategic and professional vocation in distribution of medicine. However, the pharmacist is more than a person who takes the medicine from the shelf and gives it to the patient. The pharmacist is the person who takes care of the patients and provides to them a primary health care. The state is trying to nationalize the medicine policy.
Keywords
- Beyinli, G. (2014). Elleri tılsımlı: modern Türkiye’de ebelik. Ankara: Ayizi Yayınları.
- Bourdieu, P. (2015). Devlet üzerine: college de France dersleri (1989-1992). (A. Sümer, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
- Connell, R. W. (1998). Toplumsal cinsiyet ve iktidar. (C. Soyedemir, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Eczacılar ve Eczacılık Hakkında Kanun (1953).
- Hughes, E. C. (1996). Meslekler (25-41). Meslekler ve sosyoloji. Ankara: Gündoğan Yayınları.
- İlaç Takip Sistemi (2018). 1.10.2018 tarihinde http:/www.its.gov.tr. adresinden erişildi.
- Kasapoğlu, A. (1999). Sağlık sosyolojisi: Türkiye’den araştırmalar. Ankara: Sosyoloji Derneği Yayınları.
- Kanavos, P., Üstel, İ. ve Costa-Font J. (2005). Türkiye’de ilaç geri ödeme politikası. Ankara: Sağlıkta Umut Vakfı Yayınları.
- Pateman, C. (1993). Kardeşler arası toplumsal sözleşme. Sivil toplum ve devlet (119-146). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Gönç Şavran, T.(2017). Erkek hemşireler: değişen roller, çatışan kimlikler, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Turner, B. (2011). Tıbbi güç ve toplumsal bilgi, (Ü. Tatlıcan, Çev.) Bursa: Sentez Yayınları.
- Üstündağ, N. ve Yoltar Ç. (2007). Türkiye’de sağlık sisteminin dönüşümü: bir devlet etnografisi (55-94). Avrupa’da ve Türkiye’de sağlık politikaları, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınları.
- Walby, S. (2016). Patriyarka Kuramı, (H. Osmanağaoğlu, Çev.) Ankara: Dipnot Yayınları.
